Erik van Muiswinkel

Erik van Muiswinkel (Eemnes, 4 augustus 1961) is een Nederlandse kleinkunstenaar die landelijke bekendheid verwierf door zijn bijdrages aan de televisieprogramma's Ook dat nog, Kopspijkers en Studio Spaan. Hoewel Van Muiswinkel een veelzijdig artiest is, werd hij vooral bekend als imitator.

Van Muiswinkel werd in 1961 geboren als zoon van zakenman Freek van Muiswinkel die veel later, op 53-jarige leeftijd, in de voetsporen van zijn zoon trad en ook acteur werd. Vanaf 1980 studeerde hij Nederlands aan de UvA. Tijdens die studie was hij van 1982 tot 1984 redacteur van het Amsterdamse studentenblad Propria Cures. Hij behaalde het kandidaatsdiploma Nederlandse Taal en Letterkunde in 1985 met een scriptie over de Rotterdamse dichter Riekus Waskowsky, maar in plaats van zijn studie met een doctoraal af te ronden richtte hij zich op cabaret. Samen met Justus van Oel vormde hij de cabaretgroep Zak en As die in 1985 het Leids Cabaretfestival won.

Vanaf 1986 houdt Van Muiswinkel zich ook met televisie bezig. Hij was redactielid van Jan Lenferinks programma RUR en verzorgde sketches en liedjes voor het Schooltv-weekjournaal. Daarnaast schreef hij de tekst van de Nederlandse evergreen Eén kopje koffie dat in 1987 een zomerhit wordt voor de groep VOF de Kunst. Daarna bleef hij teksten voor de groep schrijven. In deze periode stelde hij ook enkele bloemlezingen samen; de belangrijkste was de Verzamelde Gedichten van Riekus Waskowsky (uitgeverij Bert Bakker, 1985)

Vanaf 1989 was hij vast panellid in het programma Ook dat nog. Hij besloot het programma na twee succesvolle seizoenen (onder andere winnaar van de Televizierring) te verlaten om zich volledig op Zak en As te kunnen richten. Een maand later liet Justus van Oel weten dat hij geen zin meer had in het cabaretierschap en Zak en As is ter ziele.

Vervolgens was Van Muiswinkel onder andere presentator van de televisieprogramma's Ik heb al een boek en Megabrein (de Nederlandse versie van het Britse Mastermind.) Ook werkte hij mee aan de radioprogramma's Andermans veren (waarvoor hij een Zilveren Reiss microfoon won) en Spijkers met Koppen. In het theater was hij vanaf 1993 te zien in de voorstellingen De Heldenlul en De Mensenvriend. Vanaf 1995 treedt hij ook op met VOF de Kunst.

Daarnaast presenteerde hij Cabarestafette, werkte hij bij Ivo de Wijs en acteerde in de befaamde aflevering 13 (ongeluk en bijgeloof, met de hit Vuur en Vlam) van VARA's Kinderen voor Kinderen met Sylvia Millecam. Een aflevering die succesvol bleek in verschillende landen en enkele prijzen won.

Vanaf 1996 was Van Muiswinkel opnieuw in een succesvol televisieprogramma te zien: hij werkte mee aan Kopspijkers. Vanaf 1997 maakt hij theaterprogramma's met Diederik van Vleuten waarmee hij ook in Kopspijkers en Studio Spaan te zien was. Vanaf 1998 speelde hij voor de NPS de rol van Hoofdpiet tijdens de jaarlijkse intocht van Sinterklaas op televisie, in de traditie van illustere voorgangers als Piet Römer, Frits Lambrechts en Erik de Vogel.

In 2001 was Van Muiswinkel samen met Jeroen van Merwijk, Justus van Oel, Bert Klunder, Joep van Deudekom, Diederik van Vleuten en Hans Dorrestijn te zien in het televisieprogramma Mannen voor Vrouwen bij de RVU, waarin zij aan een publiek vol vrouwen proberen duidelijk te maken hoe de man in elkaar steekt. In 2002 was hij tijdens de verkiezingscampagne in een telefonische rol te horen als de heer Van de Capelle, "Stem van het volk", bij Barend en van Dorp en presenteerde hij als Henk van Zon 25 jaar Leids Cabaretfestival in theater Carré.

In 2003, 2004 was hij te zien bij de RVU in de serie 'Beter van niet'. In twee series van twee keer zes delen speelde hij God als de heer G. de Vader in een 'ontmoedigingscursus', om uit te leggen wat het plan van de schepping was en waar het volgens Hem mis is gegaan. In seizoen twee werd Hij op bijzondere wijze geassisteerd door de H. Geest (Jeroen van Merwijk) in de verschijning van amanuensis.

Ook in 2004 speelde hij rollen in de televisieserie Baantjer en de films In Oranje en Pluk van de Petteflet. Tevens trad hij samen met Diederik van Vleuten op in de cabaretshow Antiquariaat Oblomov, waarin Diederik van Vleuten afscheid heeft genomen van het leven als cabaretier en een eigen antiquariaat is begonnen. Zijn kleine onderneming dreigt echter door de concurrentie verdrongen te worden, waarop Erik van Muiswinkel verwoede pogingen doet om dit tot zijn vriend te laten doordringen.

In 2005 keerde hij terug in het cabaretteam van Jack Spijkerman in Kopspijkers. Ook kwam er een boek uit met de teksten die hij en Diederik van Vleuten schreven voor hun drie theaterprogramma's. Tussendoor bedacht hij ook enkele succesvolle televisieprogramma's en schreef hij columns voor verschillende bladen.

In mei 2005 stapte Jack Spijkerman over van de VARA naar Talpa. Van Muiswinkel en Bert Visscher waren de enige cabaretiers die hem niet volgden. Hij speelt nu met enige regelmaat sketches in Koefnoen (AVRO).